Oud nieuws

Toen de voorloper van het Brabants Dagblad in 1772 verscheen, was deze nieuwsgaring niet zo snel. De tweemaal per week verschijnende 's-Hertogenbosche Dinsdagse en Vrydagse Courant' kon met de haar ter beschikking staande middelen het nieuws niet zo snel aan de lezers aanbieden. Niet alleen ontbrak het haar soms aan correspondenten (vandaar dat er wegens analfabetisme weinig berichten uit de Meierij vermeld waren); soms kon de afstand tot een groot tijdverlies leiden.

Zoals bijvoorbeeld de gebeurtenissen in de Engelse koloniën in Noord-Amerika, die in 1776 in opstand waren gekomen. Een eigen correspondent in Amerika had onze plaatselijke courant niet. Vandaar dat men een zestal artikelen opnam onder de titel 'Brief van een Heer te LONDON aan zyn vriend te AMSTERDAM. Objectieve nieuwsgaring was het niet, want uit deze artikelen bleek duidelijk de mening van de schrijver: 'Hoe kan het zyn, dat ik de Amerikanen Rebellen noem, en den Oorlog, die kragtdagig tegen hun voortgezet wordt, als ten hoogsten billyk regtvaardig en noodzakelijk keure: Daar gy dezelve aanmerkt als braave Lieden, die de regten welke zy als menschen niet van de Wetgevende Magt in Engeland, maar van Gods zelfs ontfangen hebben, op eene manmoedige en Godvrugtige wijze verdedigen'.

Inderdaad, tegen de opgelegde belastingen door het in financiële moeilijkheden verkerende Groot-Brittanië, kwamen de Amerikanen in verzet. De krant gaf daar middels 'een Heer te LONDON' haar mening zeer duidelijk over weer. Zoo de Colonist zig dan met het opnemen der Wapenen tegen het betaalen van dien maatigen last verzet, hoe kan dit in hem genoemd worden een regt, dat hij van God zelven ontfangen heeft te verdedigen? ... Een Colonist wordt verondersteld als hy zig naar de Colonie begeeft, stilzwygende eenige dier regten af te staan, die hy in 't Vaderland te rug keert: Hy kan dus geen wettig regt hebben tot het opneemen der Wapenen, om dat hy in de Coloniën alle regten genieten kan, zoo volmaakt niet bezit; zoo lang de wettige vryheid van Persoon, vryheid van Conscientie en andere onvervreemdbare Regten van den mensch niet geschonden worden, zonder hoop tot wettig redres...'.

Geen directe nieuwsgaring, maar een mening van de krant, meestal vertolkt door haar uitgevers C.A. Vieweg en L.J. Breser, sloot aan bij de hier heersende mentaliteit. Het gezag was de baas en moest dat ook blijven; niet alleen in 's-Hertogenbosch maar ook in de Engelse koloniën in het verre Amerika. Daartoe werden de exemplaren van de Courant verspreid in een oplage van enkele honderden stuks. Deze couranten kon men in de koffiehuizen lezen waar aparte leestafels waren: er waren slechts weinig privé-personen die een abonnement bezaten.